Dag 16 - De Tongariro Alpine Crossing

11 november 2015 - Tongariro National Park, Nieuw-Zeeland

We hebben het gedaan! Maar wat was het zwaar zeg... Bijna 20 kilometer lopen met veel stijgen en dalen. En ook best lastig stijgen en dalen. Af en toe traptreden die net te hoog waren om echt comfortabel te zijn. Soms losliggend grind/stenen. Dan weer rotsen om over te klauteren, 1x met een staalkabel ernaast. Soms was het warm, soms was het koud, soms stond er harde wind. Echt heel afwisselend.

Om 8 uur worden we opgepikt bij het hotel en gedropt bij het beginpunt van de wandeling.

Voor de start

Aan de andere kant van de route komen de busjes ons weer ophalen om 14:30, 16:00 of 17:30 uur. De route begint met een makkelijk stuk, redelijk vlak. Daarna gaat het een hele tijd omhoog totdat je bij Red Crater komt. Als je daar bent, ben je op de helft van de tijd die je nodig hebt om de wandeling te voltooien. Zo kun je uitrekenen of je op tijd gaat zijn voor het laatste busje. Op het laatste deel van de route heb je geen bereik met je telefoon. Dus voor je daar aan begint moet je nagaan of je op tijd gaat zijn. Anders moet je bellen met de instantie die je ophaalt. Bij het eindpunt wordt namelijk gecontroleerd of iedereen die is afgezet ook weer is binnengekomen bij het eindpunt. Ben je er niet om 17:30 uur, dan wordt er naar je gezocht. Vanaf 18 uur met helikopters.

Het was me vooraf al verteld: je loopt hier niet alleen. Je loopt eigenlijk een beetje in file rond Mount Doom (ja, die uit Lord of the Rings). Het was een mooie wandeling, ik had niet gedacht dat ik het kon. Als ik van tevoren had geweten wat voor stukken erin zitten was ik er niet eens aan begonnen. Dus de spreuk die we begin deze vakantie zagen, was heel toepasselijk: every accomplishment starts with the decision to try.

En niet alleen ik vond het zwaar, ook Eric vond het behoorlijk pittig: hij loopt liever een duurloopje van 30 km.

Eenmaal terug in het hotel moesten we nog de excursie van de komende twee dagen bevestigen: een kiwi spotting tour op Kapiti Island. Helaas gaat het niet door. Door slecht weer kan de boot niet aanmeren bij het eiland. Heel jammer. We hadden ons er erg op verheugd. Nu verblijven we een extra nacht in Wellington.

Foto’s

8 Reacties

  1. Sylvia:
    11 november 2015
    He jullie zitten in Wellington, gaan jullie nog naar het tepapa museum? echt een super geweldige reis zeg!! have fun
  2. Maaike Franken:
    11 november 2015
    Komt hier nou de Beef Wellington vandaan?!
    Echt ontzettend jammer van die kiwi's, hopelijk komen jullie ze nog ergens anders tegen!
    Liefs
    Maaike
  3. John en Susan:
    11 november 2015
    OMG dat is toch veel te zwaar zo'n tocht! Jullie hebben VAKANTIE hoor! Maar het ziet er wel heel erg mooi uit, zo afwisselend en gelukkig hoefden de heli's niet op te stijgen voor jullie, Respect vooral voor Simone!! Liefs
  4. Rob en Gerda:
    11 november 2015
    Jullie verslag doet ons denken aan onze 'wandeling' door de 'kloof der kloven' op Kreta. Maar... dat was slechts 18 km zónder klim, alleen maar afdalen wat toch veel minder energie kost. En ook wij zeiden daarna: Nooit meer, maar wel heel fijn dat we het hebben gedaan.
    Veel liefs vanuit een heel grijs Amsterdam
  5. Lisette:
    11 november 2015
    Wat een toppers zijn jullie! Wat een pittige wandeling. Petje af.
  6. Tineke:
    12 november 2015
    Wat goed dat jullie toch de crossing hebben gelopen!! het is inderdaad een erg zware tocht maar mooi.
    Het Te Papa museum in Wellington is zeker de moeite waard, Mooi de cultuur en historie.
  7. Tineke:
    12 november 2015
    Wat goed dat jullie toch de crossing hebben gelopen!! het is inderdaad een erg zware tocht maar mooi.
    Het Te Papa museum in Wellington is zeker de moeite waard, Mooi de cultuur en historie.
  8. Monique:
    13 november 2015
    Wat gaaf dat jullie die crossing hebben gelopen. Ook al was het zwaar, ik vind dat jullie trots op jezelf mogen zijn dat jullie het toch maar geflikt hebben. En als jullie hem niet hadden gelopen, had je achteraf misschien spijt gehad.