Dag 27 - Wanaka: Rob Roy Glacier track

Allereerst: welkom Robert en Marjolein! Wat leuk dat jullie ons met zoveel enthousiasme volgen en dat zo vlak voor jullie zelf hierheen gaan!!! We wensen jullie nog veel voorpret met onze verhalen toe en alvast een hele goeie en fantastische reis!

Geweldig wat een dag weer. Om tijd te sparen ontbijten we in het hotel en daarna gaan we op pad. We willen vandaag de Rob Roy Glacier Track lopen. Het is een 'medium' wandeling van ongeveer 10 km/4 uur en na de Tongariro Crossing moeten we dat wel aan kunnen. Op een papieren kaartje staat de route naar het beginpunt van de wandeling. Ons navigatiesysteem kent het genoemde parkeerterrein niet maar zoveel wegen zijn hier niet dus dat komt wel goed. Op de papieren kaart staat ook dat het een 'unsealed road' is en natuurlijk ben ik (Simone) gelijk bang dat we daar helemaal niet mogen rijden met de huurauto. Het is ook niet maar een kort stukje unsealed maar zeker een half uur stuiteren. En dat niet alleen, onderweg komen we ook meerdere keren een bord tegen met een groot uitroepteken en de tekst FORD. Nooit geweten wat dat is, nu wel. Dat is een overdwarse uitholling in de weg met soms een flinke plas erin. Mag dit wel?!? De eerste plassen vallen best wel mee. Maar dan komen we aan bij een wat grotere, hier staan ook auto's geparkeerd die het kennelijk niet aandurfden. Voor ons is een busje met toeristen dat we al eerder zijn tegen gekomen. De reisleider uit het busje is uitgestapt en druk bezig om de plas te analyseren en stenen opzij te schoppen. Wat mij betreft gaan wij hier parkeren en lopend verder. Maar ik wil ook wel even zien hoe die bus door die plas gaat want dat gaat hij wel doen. Eric heeft allang besloten dat we die plas wel kunnen hebben en ik zie mezelf al tot mijn knieën in de plas staan om de auto te duwen. We gaan het doen en het valt hartstikke mee. We hebben een hoge auto (Toyota rav4), dat scheelt natuurlijk. De geparkeerde auto's zijn allemaal een stuk lager. Het is nog best een stuk naar het uiteindelijke parkeerterrein. En er zijn toiletten. Ik verwacht een ton boven een beerput maar er is stromend water!

En dan gaan we eindelijk wandelen. We vinden het fris dus we kleden ons warm aan. We worden tegemoet gelopen door kinderen in korte broek. Al snel komen we bij een mooie swingbridge aan over woest stromend water. Schitterend. Het is ons daarna niet helemaal duidelijk hoe de route loopt; of de upper en lower lookout onderdeel zijn van de track of dat dit een extra uitstapje is. Wij willen in elk geval naar de upper lookout, dat klinkt namelijk erg goed vinden wij. Onderweg komen we weinig mensen tegen. De natuur is hier ruig. Het pad gaat soms wat omhoog (in totaal stijgen we een paar honderd meter). Er is veel begroeiing maar minder dicht dan in het regenwoud. We komen bij de lower lookout. Hier staan bankjes en we gaan even zitten om te genieten van het mooie uitzicht op de Rob Roy Glacier. Heel mooi, dat blauwgroene ijs van de gletsjer, de blauwe lucht erboven met wat wolken en de groene bomen en struiken op de voorgrond. Dan is het tijd om weer verder te gaan, naar de upper lookout. We gaan nog flink wat omhoog voor we daar zijn en dan komen we aan in een soort weide met losse stenen en lage begroeiing. Met een nog mooier uitzicht dan net op de gletsjer. Verschillende watervalletjes, heel veel sneeuw, heel veel ijs, adembenemend. Hier kunnen we wel naar blijven kijken. Het verandert ook steeds. We horen wat gekraak en gerommel en zien een klein stukje (vanaf onze plek lijkt het klein) van de gletsjer afbreken en naar beneden stuiteren. Erg mooi om te zien.

Heel warm is het niet (zo'n 14 graden) maar zolang je in beweging bent merk je dat niet. Nu we even stil zitten koelen we toch wat af. We lopen dezelfde route terug. Ook de andere kant op is het een schitterende route. Het is inmiddels half drie en we rijden door naar het winkelcentrum om ijs te eten. Eric neemt de smaken suikerspin, pavlova en kokos. Ik ga voor citroen, braam en cookies & cream. Echt lekker! Omdat het nog te vroeg is voor het avondeten gaan we terug naar de kamer en online op zoek naar een lekker eettentje. Het wordt The Cow, waar ze pizza en pasta hebben. Ook alweer heerlijk! Wat een topdag weer.