Dag 20 - Van Kaikoura naar Abel Tasman National Park

Ook vandaag gaat de wekker weer lekker vroeg: 5:30 uur! Om 7:15 uur moeten we inchecken voor de walvisexcursie en we willen natuurlijk wel op tijd zijn (ja John: op tijd is te laat dus wij zijn er al om 6:45 uur haha). Maar eerst even kijken wat Sinterklaas in onze schoenen heeft gedaan! We hebben gisteren gezongen hoor!! En dan nog de verjaardagskaarten lezen. Bedankt daarvoor, erg leuk!

Alles loopt gesmeerd, ontbijt, auto inladen, het zonnetje komt al op, het lijkt windstil: dit wordt een topdag. Bij het inchecken zie ik op een scherm dat er een sea sickness warning is... Getver. Er wordt ook wat ruiger weer verwacht begin van de middag dus misschien dat de tocht wat wordt ingekort. Ik neem voor de zekerheid gelijk maar vast een pil in. Ze verkopen daar ook pillen zonder medicijnen erin op plantaardige basis maar of dat helpt weet ik niet. Voor onze tour moeten we om 7:45 verzamelen in de briefing ruimte voor een veiligheidsinstructie. Doordat we zo vroeg zijn, kijken we mee met de instructie voor de groep die voor ons gaat. We horen dat de afgelopen dagen de walvissen meer dan 20 mijl van de kust waren dus dat het wel ver varen wordt om ze te zien. Dan vertrekt de eerste groep met de bus. En nog geen kwartier later wordt er omgeroepen dat onze tour geannuleerd wordt vanwege het weer. Echt heel jammer... We kunnen naar de balie om naar een andere dag om te boeken of ons geld terug te krijgen. Aangezien wij hier maar één dag zijn, is omboeken voor ons geen optie. Wel gek, we vinden het weer er helemaal niet zo beroerd uit zien... We weten wel dat in hun brochures staat dat als je tijdens de tour geen walvissen ziet je 95% van je geld terug krijgt. Zou dat iets met de annulering te maken hebben? Als ze vooraf al annuleren maken ze tenslotte geen kosten. En nou heb ik ook nog voor niks die pil ingenomen!! Dus dat wordt weer een ongezellige rit voor Eric want ik kan echt niet wakker blijven met zo'n pil.

Het is ongeveer vier uur rijden naar onze volgende bestemming. Onderweg stoppen we om wat te eten en we gaan alvast naar de touroperator voor onze kayaktocht van morgen.

Eenmaal hier worden we naar onze studio gebracht. Een knusse kamer met uitzicht op de oceaan. Buiten mijn gehoorsafstand zegt hij tegen Eric: it's in the fridge. En als ik daar op aandringen van Eric in kijk zie ik daar een enorme chocoladetaart in staan!!! Hij is echt gigantisch en heel zwaar. Genoeg voor iedereen dus ik zou zeggen: kom langs :D. We zijn hier nog tot woensdagochtend.

We eten een stuk taart op ons balkonnetje terwijl in de boom naast ons een Tui prachtig zingt. Echt heel apart hoe zo'n vogel klinkt. In het Te Papa museum in Wellington lazen we dat wij mensen een deel van zijn lied niet eens kunnen waarnemen.

Na de taart wandelen we een heel klein stukje van de Coastal Track. Na de Tongariro Crossing is dit peanuts. En ook mooi. Maar de lucht ziet er wel dreigend uit. Het waait en regent wat. Hopelijk is het morgen tijdens het kayakken goed weer zodat dat gewoon door kan gaan.

@Gilbert: Gollum is daadwerkelijk te koop!